-
1 pugna
pugna, ae, f. [pugnus] [st1]1 [-] lutte à coups de poing, combat d'homme à homme, combat singulier, duel; action de se battre, lutte, engagement. - provoco te, Crispine, ad pugnam, Liv. 25, 18: Crispinus, je te provoque en duel. - res ad pugnam veniebat, Cic.: on en venait aux mains. - diuturnitate pugnae defessi proelio excedebant, Caes. BG. 3, 4, 3: fatigués par la longueur de la lutte, ils sortaient de la bataille. - pugna singularis, Macr. S. 5, 2: combat singulier, duel. - o quae proelia, quas pugnas felix lectulus et lucerna vidit, Mart. 10, 38, 6: quels combats, quelles mêlées n'ont pas vus ce bienheureux lit et cette lampe ! [st1]2 [-] lutte entre deux armées, bataille, combat, bataille, rencontre; qqf. ligne de bataille. - pugna Cannensis, Cic. Amer. 89: bataille de Cannes. - pugna mala: combat malheureux, défaite. --- Sall. J. 56, 3; Cic. Div. 2, 25, 54. - pugna navalis ad Tenedum, Cic. Mur. 33: bataille navale de Ténédos. - pugna equestris, Cic. Verr. 4, 122, combat de cavalerie. - mediam pugnam tueri, Liv. 22, 45, 8: occuper le centre du combat = commander l'infanterie. --- cf. Liv. 22, 5, 7. - pugnam mutare, Curt. 3, 2, 14: changer l'ordre de bataille, faire volte-face. - ut segregaret pugnam eorum, capessit fugam, Liv. 1, 25, 7: pour diviser les combattants, il prit la fuite. [st1]3 [-] lutte oratoire, débat, discussion, altercation; mauvais tour. - pugna forensis, Quint.: débats des avocats. - quanta pugna est doctissimorum hominum, Cic. Div. 2, 51, 105: quelle grande discussion s'élève entre les érudits ! - Cic. Div. 2, 51, 105; Quint. 5, 12, 22; 8, 6, 1; 5, 7, 35; 6, 4, 21; Plin. 2, 33, 38, § 102; Hor. C. 1, 2, 23; 2, 13, 31. - aliquid pugnae edere, Plaut. Cap. 585: jouer qq mauvais tour. - pugnam aliquam dare, Ter. Eun. 899: jouer qq mauvais tour.* * *pugna, ae, f. [pugnus] [st1]1 [-] lutte à coups de poing, combat d'homme à homme, combat singulier, duel; action de se battre, lutte, engagement. - provoco te, Crispine, ad pugnam, Liv. 25, 18: Crispinus, je te provoque en duel. - res ad pugnam veniebat, Cic.: on en venait aux mains. - diuturnitate pugnae defessi proelio excedebant, Caes. BG. 3, 4, 3: fatigués par la longueur de la lutte, ils sortaient de la bataille. - pugna singularis, Macr. S. 5, 2: combat singulier, duel. - o quae proelia, quas pugnas felix lectulus et lucerna vidit, Mart. 10, 38, 6: quels combats, quelles mêlées n'ont pas vus ce bienheureux lit et cette lampe ! [st1]2 [-] lutte entre deux armées, bataille, combat, bataille, rencontre; qqf. ligne de bataille. - pugna Cannensis, Cic. Amer. 89: bataille de Cannes. - pugna mala: combat malheureux, défaite. --- Sall. J. 56, 3; Cic. Div. 2, 25, 54. - pugna navalis ad Tenedum, Cic. Mur. 33: bataille navale de Ténédos. - pugna equestris, Cic. Verr. 4, 122, combat de cavalerie. - mediam pugnam tueri, Liv. 22, 45, 8: occuper le centre du combat = commander l'infanterie. --- cf. Liv. 22, 5, 7. - pugnam mutare, Curt. 3, 2, 14: changer l'ordre de bataille, faire volte-face. - ut segregaret pugnam eorum, capessit fugam, Liv. 1, 25, 7: pour diviser les combattants, il prit la fuite. [st1]3 [-] lutte oratoire, débat, discussion, altercation; mauvais tour. - pugna forensis, Quint.: débats des avocats. - quanta pugna est doctissimorum hominum, Cic. Div. 2, 51, 105: quelle grande discussion s'élève entre les érudits ! - Cic. Div. 2, 51, 105; Quint. 5, 12, 22; 8, 6, 1; 5, 7, 35; 6, 4, 21; Plin. 2, 33, 38, § 102; Hor. C. 1, 2, 23; 2, 13, 31. - aliquid pugnae edere, Plaut. Cap. 585: jouer qq mauvais tour. - pugnam aliquam dare, Ter. Eun. 899: jouer qq mauvais tour.* * *Pugna, pugnae. Combat.\Pugna singularis. Macrob. Combat d'homme à homme.\Committere pugnam. Cic. Commencer la bataille et le combat.\Pugnam dare. Terent. Donner un assault, et faire quelque fascherie.\Potestatem pugnae facere. Liu. Presenter la bataille. B. -
2 pugna
pūgna, ae, f. (pugno), der Kampf Mann gegen Mann, sowohl vom Kampfe einzelner als ganzer Heere, das Gefecht, Treffen ( während proelium das Treffen zwischen zwei Heeren, die Schlacht bezeichnet; vgl. Caes. b. G. 3, 4. § 3 diuturnitate pugnae hostes defessi proelio excedebant), I) eig. u. meton.: A) eig.: a) im allg.: p. singularis, Zweikampf, Macr. u. Sulp. Sever.: p. equestris, Cic.: p. pedestris, Verg.: p. navalis, Cic.: p. gladiatorum, Suet.: p. mala (unglückliches), Cic.: p. Cannensis (eig. u. übtr.), s. Cannae( unter Cannae): pugna Leuctrica, Pharsalica, Cic.: pugna Cannarum, Trasumeni, bei K., am Tr., Liv.: pugna ad lacum Regillum facta, Liv., u. bl. pugna apud Regillum lacum, Liv.: pugna navalis ad Tenedum, Cic., apud Salamina, Nep.: genus hoc est ex essedis pugnae, Caes.: pugnam capessere, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 5, 4): pugnam manu capessere, selbst handgemein werden, Tac.: pugnam edere, Liv.: pugnam ciere, Liv.: pugnam committere, Cic., cum alqo, Cic.: pugna atrox concitatur (entspinnt sich), Liv.: pugnam inter se conserere, Liv.: ad pugnam elicere, Liv.: pugnam incipere, Liv., instaurare, Liv.: pugnam inire, Liv.: pugnam restituere, Liv.: pugna paulisper recrudescit, Liv.: pugnā decertare, Caes.: pugnam navalem facere (liefern), Nep.: pugnare pugnam, s. pūgno: pugnam detrectare, Liv.: ex pugna se eripere, Cic.: in pugnam prodire, Liv.: ad pugnam procedere, Liv.: equites primos ab utroque cornu in pugnam educere, Liv.: interesse pugnae navali apud Salamina, Nep.: integri profligatam pugnam acceperunt, übernahmen in frischer Kraft den schon beinahe verlorenen Kampf, Liv.: in prima pugna Brutus et Aruns invicem se occīderunt, Eutr.: nonnumquam res ad manus atque ad pugnam vocabatur, zur Schlägerei (bei Trinkgelagen), Cic.: pugna iam in manus, iam ad gladios venerat, Liv. – b) insbes., das Kampfspiel, pugna quinquennis Graia Elide, Ov. met. 14, 325. – B) meton.: a) die zum Treffen aufgestellte Schlachtlinie, das Treffen, ordinata per principes hastatosque ac triarios pugna, Liv.: pugnam mediam tueri, das Mitteltreffen, Liv.: pugnam mutare, Curt. – b) der Kampf = Krieg, non Siciliae illis adversa pugna in ore est, sed Graeciae victoria, Iustin. 5, 4, 17. – II) übtr.: a) der Kampf, Streit, doctissimorum hominum, Cic.: litterarum, der Gelehrten, Plin.: pugna adversus dolorem, Gell. 12, 5, 2: pugnas edere, Cic. – b) der ( listige) Streich (vgl. Brix Plaut. capt. 583), iam aliquid pugnae dedit (hat gespielt), Plaut.: u. so dabit pugnam denuo, Ter.: priusquam istam pugnam pugnabo, dabo aliam pugnam claram et commemorabilem, Plaut. – c) v. Beischlaf, Mart. 10, 38, 6.
-
3 pugna
pūgna, ae, f. (pugno), der Kampf Mann gegen Mann, sowohl vom Kampfe einzelner als ganzer Heere, das Gefecht, Treffen ( während proelium das Treffen zwischen zwei Heeren, die Schlacht bezeichnet; vgl. Caes. b. G. 3, 4. § 3 diuturnitate pugnae hostes defessi proelio excedebant), I) eig. u. meton.: A) eig.: a) im allg.: p. singularis, Zweikampf, Macr. u. Sulp. Sever.: p. equestris, Cic.: p. pedestris, Verg.: p. navalis, Cic.: p. gladiatorum, Suet.: p. mala (unglückliches), Cic.: p. Cannensis (eig. u. übtr.), s. Cannensis ( unter Cannae): pugna Leuctrica, Pharsalica, Cic.: pugna Cannarum, Trasumeni, bei K., am Tr., Liv.: pugna ad lacum Regillum facta, Liv., u. bl. pugna apud Regillum lacum, Liv.: pugna navalis ad Tenedum, Cic., apud Salamina, Nep.: genus hoc est ex essedis pugnae, Caes.: pugnam capessere, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 5, 4): pugnam manu capessere, selbst handgemein werden, Tac.: pugnam edere, Liv.: pugnam ciere, Liv.: pugnam committere, Cic., cum alqo, Cic.: pugna atrox concitatur (entspinnt sich), Liv.: pugnam inter se conserere, Liv.: ad pugnam elicere, Liv.: pugnam incipere, Liv., instaurare, Liv.: pugnam inire, Liv.: pugnam restituere, Liv.: pugna paulisper recrudescit, Liv.: pugnā decertare, Caes.: pugnam navalem facere (liefern), Nep.: pugnare pugnam, s. pugno: pugnam detrectare, Liv.: ex pugna se eripere,————Cic.: in pugnam prodire, Liv.: ad pugnam procedere, Liv.: equites primos ab utroque cornu in pugnam educere, Liv.: interesse pugnae navali apud Salamina, Nep.: integri profligatam pugnam acceperunt, übernahmen in frischer Kraft den schon beinahe verlorenen Kampf, Liv.: in prima pugna Brutus et Aruns invicem se occīderunt, Eutr.: nonnumquam res ad manus atque ad pugnam vocabatur, zur Schlägerei (bei Trinkgelagen), Cic.: pugna iam in manus, iam ad gladios venerat, Liv. – b) insbes., das Kampfspiel, pugna quinquennis Graia Elide, Ov. met. 14, 325. – B) meton.: a) die zum Treffen aufgestellte Schlachtlinie, das Treffen, ordinata per principes hastatosque ac triarios pugna, Liv.: pugnam mediam tueri, das Mitteltreffen, Liv.: pugnam mutare, Curt. – b) der Kampf = Krieg, non Siciliae illis adversa pugna in ore est, sed Graeciae victoria, Iustin. 5, 4, 17. – II) übtr.: a) der Kampf, Streit, doctissimorum hominum, Cic.: litterarum, der Gelehrten, Plin.: pugna adversus dolorem, Gell. 12, 5, 2: pugnas edere, Cic. – b) der ( listige) Streich (vgl. Brix Plaut. capt. 583), iam aliquid pugnae dedit (hat gespielt), Plaut.: u. so dabit pugnam denuo, Ter.: priusquam istam pugnam pugnabo, dabo aliam pugnam claram et commemorabilem, Plaut. – c) v. Beischlaf, Mart. 10, 38, 6. -
4 pugna
pugna, ae, f. [root pug, in pugno and pungo; cf. pugil], prop. a fight fist to fist, man to man; hence, in gen., a fight between individuals or armies, a battle, combat, action, engagement (cf.: dimicatio, proelium).I.Lit.:II.dictator eam pugnam laudibus tulit (of the single combat of Torquatus),
Liv. 7, 10 fin.:nonnumquam res ad manus atque ad pugnam veniebat,
came to blows, Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28; Liv. 2, 46:diuturnitate pugnae defessi proelio excedebant,
Caes. B. G. 3, 4, 3:alii nuntiant dictatori omnes legiones Etruscorum capessisse pugnam,
Liv. 10, 5, 41:ex omnibus pugnis (Pompeii), quae sunt innumerabiles,
Cic. Mur. 16, 34:exitus pugnarum,
id. Mil. 21, 56:equestris,
a cavalry action, id. Verr. 2, 4, 55, § 122:magna,
Liv. 22, 7:pedestris,
Verg. A. 11, 707:Actia,
Hor. Ep. 1, 18, 61:navalis,
Nep. Arist. 2, 1:gladiatorum,
Suet. Aug. 45:prospera,
Suet. Calig. 35:mala,
Sall. J. 56, 3; Cic. Div. 2, 25, 54:singularis,
a duel, Macr. S. 5, 2.—Transf.A.Troops drawn up for battle, a line of battle (rare):B.ordinata per principes hastatosque ac triarios pugna,
Liv. 22, 5:mediam pugnam tueri,
the middle line, central division, id. 22, 45; cf.:segregat pugnam eorum,
id. 1, 25:pugnam mutare,
Curt. 3, 2, 14.—A battle, contest, dispute, quarrel, in gen. (rare but class.):dabo aliam pugnam magnam,
Plaut. Ps. 1, 5, 110:pugnam conserui seni,
id. Bacch. 4, 9, 43; Ter. Eun. 5, 2, 60:quanta pugna est doctissimorum hominum,
Cic. Div. 2, 51, 105:initurus forensium certaminum pugnam,
Quint. 5, 12, 22; 8, 6, 1; 5, 7, 35:pugna inter testem et patronum,
id. 6, 4, 21:rerum naturae pugna secum,
Plin. 2, 33, 38, § 102:audiet pugnas juventus,
stories of battle, Hor. C. 1, 2, 23:pugnas bibit aure vulgus,
id. ib. 2, 13, 31.—In mal. part., Mart. 10, 38, 6. -
5 pugna
pugna pugna, ae f битва, сражение, бой -
6 pūgna
pūgna ae, f [PAC-], a hand-to-hand fight, fight at close quarters, battle, combat, action, engagement: eam pugnam laudibus tulit, i. e. the single combat, L.: res ad pugnam atque ad manūs vocabatur, came to blows: diuturnitate pugnae defessi, Cs.: magna, L.: equestris, a cavalry action: pedestris, V.: gladiatoria: navalis, N.: calamitosissima: mala, S.: Quinquennis Graia Elide pugna, i. e. the games, O.— Troops drawn up for battle, a line of battle: mediam pugnam tueri, the middle line, L.: segregat pugnam eorum, L.: pugnam mutare, Cu. — A battle, contest, dispute, quarrel: Dabit hic pugnam aliquam denuo, i. e. will make some new trouble, T.: doctissimorum hominum: Audiet pugnas iuventus, stories of battle, H.* * *battle, fight -
7 pugna
-
8 pugna
-
9 pugna
-
10 pugna
pugna -
11 pugna
-
12 pugna
-
13 pugna
pugna, ae, f., fighting, struggle, 2 C. 7:5; 1 T. 6:4; Ti. 3:9.* -
14 pugna
pugna -
15 pugna
f.1 fight, battle.2 struggle, disagreement, intense disagreement.pres.indicat.3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: pugnar.imperat.2nd person singular (tú) Imperative of Spanish verb: pugnar.* * *1 battle, struggle* * *SF struggle, conflictentrar en pugna con algn — to clash with sb, come into conflict with sb
estar en pugna con algn — to clash with sb, conflict with sb
* * *a) ( lucha) struggleb) ( conflicto)tendencias/intereses en pugna — conflicting trends/interests
entrar en pugna con algo/alguien — to clash o come into conflict with something/somebody
* * *= contention.Ex. Among the trends are: more focus on user needs, a contention between optical products and on-line access; and a focus in the USA on formulation of major information policies.* * *a) ( lucha) struggleb) ( conflicto)tendencias/intereses en pugna — conflicting trends/interests
entrar en pugna con algo/alguien — to clash o come into conflict with something/somebody
* * *= contention.Ex: Among the trends are: more focus on user needs, a contention between optical products and on-line access; and a focus in the USA on formulation of major information policies.
* * *1 (lucha) strugglela pugna de los partidos por alcanzar el poder the struggle between the various parties to win powerla pugna por el primer puesto the battle for first place2(conflicto): tendencias/intereses que están en pugna conflicting trends/interestsfacciones en pugna por el poder factions vying for poweren pugna CON algo:su narrativa estaba en pugna con las tendencias dominantes his writing was at variance with prevailing trendsestán en pugna con elementos de la oposición they are at odds with members of the oppositionentraron en pugna con el gobierno they clashed o came into conflict with the government* * *
Del verbo pugnar: ( conjugate pugnar)
pugna es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
Multiple Entries:
pugna
pugnar
pugna sustantivo femenino
b) ( conflicto):◊ tendencias/intereses en pugna conflicting trends/interests;
entrar en pugna con algo/algn to clash o come into conflict with sth/sb
pugnar ( conjugate pugnar) verbo intransitivo (liter) ( luchar) pugna POR + INF to strive to + inf (frml)
pugna sustantivo femenino struggle
pugnar verbo intransitivo to fight, struggle [por, for]
' pugna' also found in these entries:
Spanish:
competencia
* * *pugna nf1. [batalla, pelea] fight, battle2. [desacuerdo, disputa] confrontation, clash;una pugna entre partidarios y detractores de la ley a clash between supporters and opponents of the law;mantener una pugna con alguien por algo to vie o compete with sb for sth;estar en pugna con alguien to clash with sb;dos empresas en pugna por conseguir un contrato two companies fighting to win a contract* * *f1 ( oposición) conflict;estar en pugna con be in conflict with2 ( lucha) struggle* * *pugna nf1) conflicto, lucha: conflict, struggle2)en pugna : at odds, in conflict -
16 pugna
Del verbo pugnar: ( conjugate pugnar) \ \
pugna es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativoMultiple Entries: pugna pugnar
pugna sustantivo femeninob) ( conflicto):◊ tendencias/intereses en pugna conflicting trends/interests;entrar en pugna con algo/algn to clash o come into conflict with sth/sb
pugnar ( conjugate pugnar) verbo intransitivo (liter) ( luchar) pugna POR + INF to strive to + inf (frml)
pugna sustantivo femenino struggle
pugnar verbo intransitivo to fight, struggle [por, for] ' pugna' also found in these entries: Spanish: competencia -
17 pugna
'puɡ̱naf1) Kampf mpugna electoral — POL Wahlkampf m
2) ( lucha) Kampf m, Widerstreit msustantivo femeninopugnapugna ['puγna] -
18 pugna
s.f. pugna -
19 pugna
f 1) борба; 2) спор; 3) спорт. стълкновение; estar en pugna (con) в конфликт съм. -
20 pugna
См. также в других словарях:
pugna — sustantivo femenino 1. Oposición, de palabras o de ideas, entre personas o instituciones: pugna entre los supermercados y el pequeño comercio, pugna entre monárquicos y republicanos. Sinónimo: enfrentamiento. Antónimo: acuerdo. 2. Lucha o pelea… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
PUGNA, a PUGNO — proprie de Pugilibus, postea ad alios significatus translatâ voce, exercitationem, in qua duo ut plurimum inter se dimicabant, in ludis, Amphitheatris, atque aliis publicis certaminibus spectaculisque, ut victoriae obtinerent coronas populumque… … Hofmann J. Lexicon universale
pugna — / puɲa/ s.f. [dal lat. pugna, deverbale di pugnare combattere ], lett. 1. [scontro armato di due o più unità che cercano di superarsi a vicenda] ▶◀ battaglia, (lett.) certame, combattimento, contesa, lotta, (lett.) tenzone, [tra due contendenti]… … Enciclopedia Italiana
pugna — (Del lat. pugna). 1. f. Batalla, pelea. 2. Oposición, rivalidad entre personas, naciones, bandos o parcialidades … Diccionario de la lengua española
Pugna — (lat.), Schlacht, Kampf, Gefecht; daher Pugnacität, die Kampflust … Pierer's Universal-Lexikon
Pugna — Pugna, lat., Schlacht; Pugnacität, Kampflust … Herders Conversations-Lexikon
Pugna navalis — • Pugna navālis, см. Maritimum bellum, Морское сражение … Реальный словарь классических древностей
pugna — index affray, fight (argument), fray Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
pugna — s. f. 1. Combate; peleja; luta. 2. Briga. 3. Discussão, polêmica … Dicionário da Língua Portuguesa
pugna — ► sustantivo femenino 1 Batalla o pelea: ■ resultó herido en la dura pugna que sostuvo . SINÓNIMO lucha 2 Enfrentamiento entre países, ideas, intereses o tendencias: ■ ambos amigos están en pugna por cuestiones políticas. SINÓNIMO desacuerdo… … Enciclopedia Universal
pugna — im·pugna·tion; in·ex·pugna·bil·i·ty; in·ex·pugna·ble·ness; in·ex·pugna·bly; … English syllables